Van bloed, zweet en tranen naar vertrouwen
Stel je voor: je bent een volwassen man (tussen 20 en 35 jaar), bent ooit van school getrapt vanwege wangedrag of besloot al jong te gaan werken, omdat school je niet interesseerde. Nu ben je volwassen en wil je toch nog wel graag een vmbo tl diploma, zodat je door kunt groeien in je werk en mee kunt doen aan interne opleidingen.
![](https://bio-exact.nl/wp-content/uploads/2020/01/lieve-juf-boek-248x300.jpg)
Dat was het geval bij tien mannen die ik afgelopen voorjaar mocht trainen. Tien mannen die eigenlijk niet goed weten wat echt studeren is, die geen idee hebben hoe ze een wiskundesom aanpakken en die een stuk tekst lezen al lastig vinden. Zij kregen van hun baas een half jaar vrij om te studeren. Fulltime studeren, met één dag in de week begeleiding van twee docenten (ik voor de exacte vakken en een collega voor de talen en geschiedenis en economie).
Na een moeizaam begin kregen de mannen plezier in het studeren. Het was een hele uitdaging, maar langzamerhand zag je steeds meer kwartjes vallen. Tijdens de lessen probeerde ik een combinatie van uitleg en zelf werken aan te bieden. Studievaardigheden leerden ze gaandeweg, van mij en van elkaar.
Bij een evaluatie van deze lessen zei één van hen: ‘ik had het nooit gehaald zonder jouw lessen. Alles uit het boek doen is heel moeilijk, maar met goede uitleg en ruimte om vragen te stellen was het goed te doen’.
Een andere student zei: ‘de lessen waren fijn omdat dat helpt om de hoofdzaken goed te leren en goed te oefenen. Maar het was ook fijn om studiegenoten te hebben en het samen te doen. We hebben tussendoor ook veel samen gestudeerd.’
![](https://bio-exact.nl/wp-content/uploads/2020/01/lieve-juf-boekje-245x300.jpg)
Het afscheidscadeau van deze groep ontroerde me (zie foto). En maakte dat ik zeker weet: dit werk wil ik blijven doen! Ik wil meer groepen volwassenen helpen naar het Staatsexamen. Want met een beetje wil, doorzettingsvermogen én de juiste begeleiding is dit voor veel meer mensen mogelijk.
Foto’s boekje ‘Voor onze lieve juf’